میدان محمدیه تهران (که سابقا میدان اعدام نامیده میشد)‌ دارای یک المان شهری ویژه بود که طراحی نورپردازی ان میتوانست جلوه ویژه ای به ان ببخشد
از جمله مهمترین محدودیت هایی که در این پروژه قایل بودیم این بود که هیچ پایه چراغ دیگری به پروژه اضافه نشد، در نتیجه با استفاده از پایه ها ی موجود، چراغ ها نصب شد تا کمترین تاثیر بصری در محیط اضافه شود.
پروژکتورهایی با پخش نور بیضی گون برای روشن کردن قسمت های انتهایی المان و پروژکتورهای با زاویه بسته برای روشن کردن قسمت میانی المان استفاده شده اند.